Ονομάζομαι Μύγιας Γιώργος και είμαι 40 ετών. Από μικρός ήμουν πάντα ο «χοντρούλης» της παρέας. Θυμάμαι όταν παίζαμε με τους φίλους μου στη γειτονιά οι δραστηριότητες
μου ήταν περιορισμένες σε σχέση με εκείνους. Κουραζόμουν πολύ γρήγορα και δεν μπορούσα να ακολουθήσω τον ρυθμό τους. Δεν μπορώ να πω πως αυτό δεν με ενοχλούσε
αλλά τότε δεν έδινα και πολύ σημασία! Αργότερα στην εφηβεία τα κιλά άρχισαν να αυξάνονται επικίνδυνα και η σχέση μου με το φαγητό γινόταν όλο και πιο στενή σε σημείο να
με ενδιαφέρει μόνο η ποσότητα που θα φάω και όχι η ποιότητα! Με τα χρόνια τα κιλά αυξάνονταν και δεν έμπαινα σε κανένα ρούχο. Μια έντονη πίκρα με κυρίευε χωρίς όμως
να μπορώ να κάνω κάτι για τον εαυτό μου, αντιθέτως όσο πάχαινα τόσο περισσότερο έτρωγα. Το μυαλό μου ήταν μονίμως κολλημένο στο φαγητό. Η ζωή μου ήταν ο καναπές
και το φαγητό τίποτε άλλο! Όπως καταλαβαίνεται έχω κάνει άπειρες δίαιτες στη ζωή μου όμως όταν έχεις να χάσεις 60 και 70 κιλά δεν προλαβαίνεις να ξεκινήσεις και έχεις ήδη
βαρεθεί! Τα κιλά χάνονταν τόσο αργά που όλο αυτό μου φαινόταν βουνό… ένας στόχος που δεν επρόκειτο ποτέ να φτάσω. Και όταν σταμάταγα φυσικά έπαιρνα τα τριπλά κιλά
από αυτά που είχα χάσει.

Το πρώτο καμπανάκι στο μυαλό μου χτύπησε όταν άρχισα πλέον να μην μπορώ να κοιμηθώ σωστά και το κυριότερο να χαρώ τον έρωτα με την γυναίκα μου!
Το δεύτερο καμπανάκι χτύπησε όταν πήγα στο νοσοκομείο να δώσω αίμα για ένα συγγενή και οι γιατροί δεν με δέχτηκαν γιατί είχα πίεση 18! Τα έχασα δεν ήξερα
καν τι σημαίνει αυτό και τι μπορεί να μου συμβεί και έτρεξα για εξετάσεις αίματος. Όταν είδε ο γιατρός τα αποτελέσματα μου είπε «είσαι υποψήφιος για έμφραγμα
κάνε κάτι για τον εαυτό σου επειγόντως». Ξεκίνησα να παίρνω χάπια για την πίεση, την χοληστερίνη και το ζάχαρο που μου είχε διαγνώσει αλλά δεν έφταναν.
Σκέφτηκα να κάνω εγχείρηση στο στομάχι αλλά φοβόμουνα, από την άλλη με τις συμβατικές δίαιτες ήξερα πως δεν θα τα κατάφερνα ποτέ. Εκείνες τις ημέρες
μπήκε στην ζωή μου η Cambridge!

Στην αρχή ήμουνα δύσπιστος ειδικά όταν ανέβηκα στην ζυγαριά και είδα ότι ζυγίζω 163 κιλά αναρωτήθηκα πως θα τα καταφέρω! Οι ελπίδες μου αναπτερώθηκαν
όταν με ανέλαβε η σύμβουλος μου Ντόρα. Η σιγουριά και η ειλικρίνεια στα λόγια της και στο πρόσωπο της με έκαναν να δω πως υπάρχει φως στο τούνελ αρκεί να το θέλω.
Και το ήθελα!!! Έτσι ξεκίνησα την διατροφή της Cambridge και από την πρώτη κιόλας εβδομάδα έχασα 7 κιλά! Ένοιωσα απίστευτη ικανοποίηση και χαρά ήταν σαν να
γύρισε ένας διακόπτης μέσα στο μυαλό μου και αφοσιώθηκα στο στόχο μου! Ήμουνα σαν ένα τρένο με σπασμένα φρένα, προγραμματισμένο να σταματήσει μόνο όταν
φτάσει τον προορισμό του και δίχως επιστροφή σε αυτό το ταξίδι.

Οι εβδομάδες περνούσαν και τα κιλά έφευγαν γρήγορα και σταθερά. Δύο μήνες μετά την έναρξη του προγράμματος είχα ήδη χάσει 24 κιλά. Έκανα ξανά εξετάσεις αίματος
και τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά! Τέρμα όλα τα χάπια δεν είχα ούτε ζάχαρο ούτε πίεση ούτε χοληστερίνη! Ο γιατρός μου είπε πως τέτοιες εξετάσεις είχε να δει από
όταν ήμουνα παιδί! Μετά από 6 μήνες τα αποτελέσματα ήταν θεαματικά οι φίλοι και οι γυναίκα μου δεν πίστευαν στα μάτια τους. Μάλιστα επειδή εργάζομαι ως courier
μια μέρα που έτρεχα να προλάβω ένα ραντεβού πέρασα το φανάρι με κόκκινο. Όταν με σταμάτησε η τροχαία και μου ζήτησε τα χαρτιά μου για να γράψουν την κλήση
είδαν την φωτογραφία στην ταυτότητα και μου είπαν πως δεν είμαι εγώ! Τους εξήγησα λοιπόν τι έχει συμβεί και εντυπωσιάστηκαν τόσο πολύ που σε 6 μήνες είχα χάσει 60,
μου έδωσαν συγχαρητήρια και μου χάρισαν την κλήση!

Πλέον έχουν περάσει 8 μήνες και έχω φτάσει το στόχο μου που ήτανε τα 88 κιλά. Κατάφερα να χάσω 75 κιλά σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα και το σημαντικότερα,
έμαθα να τρώω υγιεινά! Δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψω την χαρά που νιώθω. Φυσικά ήμουνα πολύ τυχερός που σε αυτό το ταξίδι είχα δίπλα μου τη οικογένεια μου
και τους φίλους μου που με παροτρύνανε να συνεχίσω αλλά και την γυναίκα μου που με στήριξε πάρα πολύ. Επίσης πιστεύω ότι είχα την καλύτερη σύμβουλο-διατροφολόγο
της Cambridge διότι χωρίς τις οδηγίες και τις συμβουλές της Ντόρας δεν θα τα είχα καταφέρει.

Πριν: 163 Κιλά
Μετά: 88 Κιλά

Τέλος θα ήθελα να πω σε όλους ότι μπορεί το φαγητό να είναι μεγάλη απόλαυση αλλά η μεγαλύτερη απόλαυση είναι Η ΖΩΗ! Κι εγώ επιτέλους ΖΩ!!